Aandacht, graag! van Paula Moraine gaat over het trekken van aandacht bij leerlingen. Leerlingen zijn snel afgeleid en hebben vaak alleen echte concentratie als iets hun belangstelling heeft gewekt. De opbouw vind ik lastig uit te leggen. Het boek bestaat uit drie delen en begint met zaken die nodig zijn om je aandacht ergens op te vestigen en op te houden. Het gaat dan bijvoorbeeld om relaties met de docent en medescholieren, je sterke punten kennen en vooruitblikken en terugkijken (preview en review). Daarna worden de executieve functies besproken. dit zijn o.a. aandacht, planning en doelen. Al deze (acht in totaal) functies worden in relatie gebracht met de acht zaken uit deel 1. Aandacht wordt besproken in relatie tot je sterke punten, preview en review en de relatie met je docent en klas. Na een paar executieve functies vervalt de schrijfster daardoor wat in herhaling. Soms komt het ook wat gekunsteld over. Deel 3 bestaat uit een aantal brieven en kaarten die ze naar haar leerlingen schreef. Helaas is deze mate van persoonlijke aandacht niet weggelegd voor docenten die er geen bedrijf voor individuele hulp naast hebben. Dit deel had wat mij betreft achterwege mogen blijven.
Maar uiteindelijk gaat het bij dit soort boeken maar om één ding: had ik er wat aan? Het antwoord daarop is ja. Het is een suffe tip, maar ik deel op mijn mbo heel wat stencils uit en daardoor verliezen leerlingen het overzicht (wat natuurlijk juist tegengesteld is aan mijn bedoeling). Daarom zet ik tegenwoordig boven ieder werkblad mijn naam, het vak en de datum. Dan zien leerlingen in één oogopslag wat het is. Ooit zei een collega tegen me dat het niet uitmaakt hoe duur een receptenboek is. als er één gerecht in staat dat je daarna voortaan vaker klaarmaakt, was het boek zijn geld waard. Nou, deze tip was een eye opener voor mij en maakt de aanschaf van het boekje goed.
Daarnaast las het prettig en was het toch goed om weer eens op een andere manier naar mijn functioneren te kijken. Hoe kan ik mijn vooruitblikken verbeteren? Zou ik toch wat meer moeten terugkijken? Ga ik voldoende uit van de sterke kanten van mijn leerlingen? Benoem ik die voldoende? En, heel belangrijk voor het vak Nederlands, hoe komt het dat we bij lezen van het delen naar het geheel gaan (titel eerst bekijken, dan plaatjes en tussenkopjes, dan het onderwerp voorspellen, voorkennis activeren) en bij schrijven juist andersom werken (doel bepalen, ideeën genereren, sorteren)? En kan ik dit doorbreken? Want sommige leerlingen leren graag vanuit het geheel naar delen en anderen werken vanuit delen naar het geheel. Bovendien is het inconsequent van methodes dat ze dit door elkaar aanbieden en bijna altijd op dezelfde manier. Voor dit laatste heb ik nog geen oplossing, maar mijn stenciltjes kennen voortaan een datum.
Aandacht, graag, Paula Moraine, SWP, 24,90, 183 blz. (Foto van de website van SWP, http://executievefuncties.swpbook.com/)
Recente reacties